هر مصیبت دو بعد دارد:
یکی جنبه سختی که به انسان میرسد و دیگر جنبه انتصاب آن به خداوند حکیم که با این مصیبت میخواهد آدمی را به مرتبه ای بالاتر ارتقا دهد. البته در صورت پایداری و موفقیت و انجام وظیفه اش در قبال آن مصیبت. « مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ مَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهدِ قَلْبَهُ وَ اللَّهُ بِكلُِّ شىَْءٍ عَلِيم » (تغابن/11)
«هيچ مصيبتى رخ نمى دهد مگر به اذن خدا! و هر كس به خدا ايمان آورد، خداوند قلبش را هدايت مى كند و خدا به هر چيز داناست!»
مصیبت به حسب ظاهر، گاهی بدون اختیار آدمی است که آن امتحان است و بایستی در قبال آن صبر کرد و به وظیفه عمل نمود تا رشد کرد.
امام علی علیه السلام میفرماید: « بالصبر تدرک معالی الامور » (غررالحکم/ روایت 4276)
«با شكيبايى است، كه مقامات بلند فراچنگ آيند.»
نیز فرمود: « من صبر علی الله وصل الیه » ( بحار،ج 71، ص 95 )
«هركه براى [وصال به] خدا شكيبايى ورزد، به او مى رسد.»
پس دلدادگان حضرت دوست، بلا را پلی به سوی ملاقات محبوب میدانند.
چنین انسانهای زیرکی در کشاکش مصیبت ها و گرفتاری ها، دردهای پنهان خود را جستجو میکنند و نقاط ضعف خویش را در مسیر مجاهده می یابند و به جبران آن میپردازند. زیرا « مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ مَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ وَ أَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا وَ كَفَى بِاللَّهِ شهيدًا » (نساء/ 79)
«آنچه از نيكيها به تو مى رسد، از طرف خداست و آنچه از بدى به تو مى رسد، از سوى خود توست. و ما تو را رسول براى مردم فرستاديم و گواهى خدا در اين باره، كافى است!»
البته نوع مصیبت هایی که به انسان میرسد به جهت مشکلات عملی یا اخلاقی فرد است که برای تربیت او بر او وارد میشود و فرد برای برطرف شدن آنها، باید به راهکار مناسب با هریک از مصیبت ها عمل کند تا اگر آثار سوء آخرتی دارد از بین برود.
رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم میفرماید: « هیچ رنج و مرض و حزنی به مومن نمیرسد حتی اضطرابی که فکرش را مشغول میکند مگر اینکه خداوند به سبب آن، گناهانش را پاک میکند ».(تحف العقول/ص 38)
چنین نگرش و توجه هایی برای سالکان راه معنویت ضروری است و بر اثر تفکر در وقایع عالم حاصل میشود.
منبع: شرح حدیث عنوان بصری (استاد تحریری) صص 50-46
رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: إذا غَضِبَ اللَّهُ عَلى امَّةٍ ولَم يُنزِل بِهَا العَذابَ، غَلَت أسعارُها، وقَصُرَت أعمارُها، ولَم تَربَح تُجّارُها، ولَم تَزكُ ثِمارُها، ولَم تَغزُر أنهارُها، وحُبِسَ عَنها أمطارُها، وسُلِّطَ عَلَيها شِرارُها.
ترجمه:
هر گاه خداوند بر امّتى خشم گيرد و بر آن عذاب نازل نكند، قيمتها در آن بالا مى رود، آبادانى اش كاهش مى يابد، بازرگانانش سود نمى برند، ميوه هايش رشد نمى كنند، جوى هايش پُر آب نمى گردند، باران بر آن فرو نمى بارد، و بَدانش بر آن سلطه مى يابند.
الكافي (ط - دارالحديث)، ج10، ص: 553
و آن حضرت فرمود: كسى كه كلمه «نمى دانم» را از دست بگذارد تير هلاكت بر مواضع حساس كشتنى اش نشيند.
منبع: نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، حکمت 85
شبی یک ساعت دعا بخوانید. اگر حال دعا نداشتید باز هم خلوت با خدا را ترک نکنید. در بیداری سحر و ثلث آخر شب آثار عجیبی است. هر چیزی را که از خدا بخواهی از گدایی سحرها میتوان حاصل نمود. از گدایی سحرها کوتاهی نکنید که هرچه هست در آن است.
شیخ جعفر مجتهدی
پایگاه فرهنگی - مذهبی ازکی 1392 ©
کپی برداری از مطالب، با ذکر منبع مجاز میباشد
طراحی و پشتیبانی: آتروپات وب